لوله های آب مدرن معمولاً روی دیوارها گذاشته می شوند و به عنوان مثال (نصب قبل از دیوار) با گیره در آنجا ثابت می شوند.
لوله های پلاستیکی بریده شده به سادگی با استفاده از اتصالات مخصوص به هم پیچ می شوند.
مهم است که لوله های آب سرد همیشه از زیر لوله های آب گرم عبور کنند تا در اثر بالا آمدن هوا گرم نشوند.
لوله پلیکا 15 می تواند آب سرد را به مناطق مختلف انتقال دهد.
لوله های آب سرد و گرم نیز باید عایق بندی شوند.
هدف از یک سو اطمینان از بی ضرر بودن آب آشامیدنی و از سوی دیگر جلوگیری از اتلاف انرژی است: آب سرد باید سرد بماند، آب گرم باید گرم باشد.
پوسته های عایق پیش ساخته ساخته شده از پلاستیک فوم دار برای عایق کاری استفاده می شود که ضخامت لایه عایق حداقل 4 میلی متر و برای لوله های کنار لوله های آب گرم 13 میلی متر است.
قانون آب آشامیدنی همچنین در مورد لوله های متصل به سیستم آب آشامیدنی در نقاط خصوصی در داخل و خارج از خانه اعمال می شود.
به عنوان مثال، باید از ایستادن آب برای مدت طولانی در لوله جلوگیری کرد (رکود)، زیرا آب ایستاده که گرم می شود، محیطی ایده آل برای میکروارگانیسم های مضر ایجاد می کند.
به همین دلیل دمای آب در لوله های آب سرد نباید بیشتر از 25 درجه سانتی گراد و در لوله های آب گرم کمتر از 55 درجه سانتی گراد باشد.
با این حال، در مورد لوله های مسی یک نکته احتیاط وجود دارد.
آب اسیدی با pH کمتر از 7.4 می تواند باعث شود مس از لوله ها خارج شود و به مقادیر مضر وارد بدن شود.
اگر مقدار TOC کمتر از 1.5 میلی گرم در لیتر باشد، مقدار pH بالاتر از 7.0 قابل قبول است.
این کربن آلی است، مقادیر مربوطه را می توان از شرکت تامین آب مسئول درخواست کرد، اغلب اینها خدمات شهری هستند.
